La roue de la vie .../ La rado de la vivo ...

Photo argentique : Au fond du site de Kerhervy, près de Lorient (Morbihan)

    (Esperanto, sube)

 J'ai été très heureux de participer aux "exercices d'été", sur les thèmes si variés de la mer, qui ont été proposés aux Croqueurs de mots. On dit que tout a une fin : En voici, au travers de cette photo argentique, une conclusion, selon ma vision de la vie : La mort, des bateaux comme les autres, est partie intégrante de la vie. Un aboutissement, ou, pour d'autres, une autre suite, différente.
     Devant ces carcasses : L'étape du repos après une existence chahutée, difficile, ingrate, mais tellement riche. Ces bois démembrés vibrent encore, peuplés des mouvements de vagues et des courants incessants ...
     Même lorsque tout aura pourri, les restes alimenteront les limons, engraisseront les limons, nourriront les planctons. Puis apparaîtront d'autres navires, d'autres hommes.
Eternel recommencement, la roue de la vie ...

Esperanto : 

Arĝento Foto: la pejzagxo Kerhervy, proksime Lorient (Morbihan)

Mi estis tre feliĉa por partopreni en "somerekzercoj", pri temoj diversaj pri la maro, kiuj estis proponitaj al "Krakmangxitantoj de vortoj". Oni diras, ke ĉio havas finon: tie, tra ĉi foto, konkludo, en mia perspektivo pri lavivo: Morto, de ŝipoj kiel de la aliaj, estas integrita parto de la vivo. Rezulto aŭ, por aliaj, alia sekvajxo, malsama.
Antaŭ tiuj kadavroj: Paŝo resto post turbula ekzisto, malfacila, sendanka, sed tiel riĉa. Tiuj lignaj diserigita vibras denove logxataj per la movado de ondoj kaj fluoj senĉesaj ...
Eĉ kiam ĉio putris, la restaĵoj mangxigos la sxlimonojn, dikiĝos la humon, la planktonon nutros. Tiam aperos aliaj ŝipoj, aliaj homoj.
Eterna movo, la rado de la vivo ...